ακίνητο θαλασσινό
της Διώνης Δημητριάδου
μαζί με μια φωτογραφία του Νίκου Βασιλειάδη
ούτε απλός κυματισμός
να συνοδεύσει
με το θαλάσσιο ψίθυρο
την πολυκύμαντη ζωή
ούτε λευκά θαλασσοπούλια
με ισοζυγισμένο πέταγμα
να φέρουν βόλτες στο λιμάνι
σαν κουστωδία
στην έξοδό σου τη στερνή
ακύμαντη επιφάνεια του νερού
και δυο μονάχα ταπεινοί
από παλιά ναυαγισμένοι
στις πέτρινες προβλήτες
ακροβολισμένοι
σε στάση αναμονής
για μια λυτρωτική απρόσμενη παλίρροια
που να σαρώσει κομμάτια κι απορρίμματα
από ζωή θρυμματισμένη
φτηνά κι ανέξοδα σπαταλημένη
θα το ’θελες καράβι αλιμένιστο
να ταξιδεύεις χωρίς σταματημό
σε υδάτινα τοπία
και μόνο από μακριά
απόμακρη βουβή
να αγναντεύεις τη στεριά
με μια σχεδία ατομική
σαλπάρει το θαλασσινό ταξίδι
και μόνο οι εκλεκτοί το εννοούν
οι άλλοι φεύγουν ομαδόν
ψαρεύοντας τον βέβαιο πνιγμό
νυχτώνει στο λιμάνι
κι όσοι ξεμείναν αναμένοντας
αποχωρούν
μονάχο κι ασυνόδευτο σ’ αφήνουν
με το στερνό αντιφέγγισμα
των φώτων στο βυθό
ταξίδι αταξίδευτο
σε ακίνητα νερά
Διώνη Δημητριάδου
Φωτογραφία: Νίκος Βασιλειάδης,
Φάρος στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου