Ποίηση από τη Λιθουανία

Από τις εκδόσεις Σαιξπηρικόν 

η δίγλωσση συλλογή «Το Φθινόπωρο του Παραδείσου» 

της Νέρινγκα Αμπρουτίτε, 

σε μετάφραση του Σωτήρη Σουλιώτη.

[…] Η Νέρινγκα Αμπρουτίτε είναι προϊόν της απελευθέρωσης της λιθουανικής κοινωνίας, κυρίως της έκδοσης επιλεγμένης λογοτεχνίας, όταν ο εκδότης γίνεται προωθητής νέων ονομάτων στη λογοτεχνία. Η Νέρινγκα μετά από δύο ποιητικές συλλογές, καθώς και δημοσιεύσεις στον Τύπο (και τριών χρόνων λάμψης στον μποέμ κόσμο της λογοτεχνίας) είναι η γυναίκα-κοριτσάκι, η έφηβη με το ύψος ενός μανεκέν και με τον ευαίσθητο σκελετό. Η κοπελίτσα από τη θάλασσα, από τη χερσόνησο που έχει το όνομά της, με λευκό δέρμα που ο ήλιος δεν το καίει.

[…] Η Νέρινγκα "κερδίζει" την ανοικτή ταύτιση με την ακόμα κοριτσίστικη θηλυκότητά της, έτσι όπως αυτή είναι. Βρίσκεται μεταξύ των δύο αντιφατικότερων επιλογών: Θα ήθελε να γράψει στον στενό μικρό μποέμ κόσμο της, και κάποιες φορές σε κάποια μεμονωμένα πρόσωπα. Με την πεποίθηση ότι η Αμπρουτίτε σχηματίζεται ως εκπρόσωπος της μποέμ φιλολογικής γενιάς. Δεν χρειάζονται αποδείξεις ότι όσο και να αλλάξει αυτή η κάστα, στην οποία και εκείνη ανήκει, το να την εξαπλώσει μέχρι τα πέρατα της πολύχρωμης δυτικής κοινωνίας είναι για την Νέρινγκα μοιραίο.

Σωτήρης Σουλιώτης (μεταφραστής της ποίησης της Νέρινγκα Αμπρουτίτε)

Μις Ποίηση

(ψυχή) τσουλάκι με αφάνταστα θλιμμένο πρόσωπο, γυναίκα που κάνει το κοριτσάκι, από το πρώτο βλέμμα όμορφη, και το παίζει κάποια! Φτάνει μόνο ν' ανοίξει το στόμα της, και νιώθεις την ηδονή, θα έλεγες, των χειλιών, και δεν είναι ούτε κραγιόν, ούτε καν τα χείλια, αλλά η ψυχή η ψυχή. Η Ψυχή!... μετράει.

Κάτι από την Ελλάδα

Κάτι από τους Έλληνες

αρχαιοελληνικά ερείπια νεοελληνικά σκουπίδια

η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας – φέτα απ’ το

πρόσωπό σου

σπίτια με φαρδιά μπαλκόνια – καταστρώματα

πλοία νερά

πλένουν τον ορίζοντα πέτρινα γκριζόχρωμα βουνά

τεντώνονται απλώνονται βραχότοποι καφετιά γη

της ερήμου

κάπου κάπου πρασινάδα ελιές  το μυαλό του

έλληνα – κουκούτσι ελιάς

στιμμένο μέχρι την τελευταία σταγόνα ελαιόλαδου

γλιστερό και λιγάκι επικίνδυνο

μετά καφές καβάφης ελληνικός εξωτικό σκοτάδι

ενώ προχωράς στην φωτισμένη

ζώνη και πλησιάζεις τα πρόσωπα των ελλήνων

εκείνοι σκέφτονται κάτι διαφορετικά.

Ο ποιητής

εκείνος προώθησε έναν ποιητή

πιο πέρα από εκείνον δεν πήγε ήταν

ποιητής και ήξερε ότι ήταν ποιητής –τον

ήξεραν οι ποιητές και όλοι οι άλλοι

και δεν μπορούσε να μην είναι ποιητής

από εκείνο τον ποιητή πιο πέρα δεν πήγε –δεν

υπάρχει πια,

αλλά όλοι τον ξέρουν –να  ’χει άραγε

καιρό που βαρέθηκε;

έγραφε όσο δεν τα ήξερε όλα;

για τους ποιητές, και μετά τα ήξερε

όλα για όλα –και σταμάτησε– τον

ξέχασαν όλοι; όμως τον ήξεραν…

Η Νέρινγκα Αμπρουτίτε (Neringa Abrutytè) γεννήθηκε το 1972 στην παραθαλάσσια πόλη Νέρινγκα (Λιθουανία). Σπούδασε Λιθουανική Φιλολογία στο πανεπιστήμιο του Βίλνιους (πρωτεύουσα της Λιθουανίας). Εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές: «Το Φθινόπωρο του Παραδείσου» (1995), «εξομολόγηση» (1997) και «Η α. της Νέρινγκας» (2003). Επίσης έχει εκδώσει ποιητική συλλογή στη Δανία (2003), στη Σλοβενία (2004) και στην Τσεχία (2012).