Μην έρχεσαι τα βράδια
(ποίημα π.
Σταύρου Τρικαλιώτη)
και μια φωτογραφία της Αρετής Γκούμα
Δίπλα σου
σπασμένα μάρμαρα
ραγισμένα κόκκαλα
και φωτογραφίες
προσώπων αγαπημένων
ποτισμένες με δάκρυα πικρά
και αλλοιωμένες
από του ήλιου
το σφυροκόπημα.
Συγχώρα με που
δεν άντεξα
κοντά σου νά ᾽ρθω
ν᾽αντικρύσω
σάρκες λιωμένες
και μάτια φαγωμένα.
Λυσασμένα αυτοκίνητα
διέσχιζαν την οδό
Αναπαύσεως
και μαύρα πουλιά
τραγουδούσαν τραγούδια
αλλόκοτα
που μου χαράκωναν την ψυχή.
Το απομεσήμερο
όταν οι εργάτες είχαν φύγει
ήρθα κοντά σου
μέ λάδι και κρασί
να απαλύνω κάπως
τις πληγές σου.
Ξέρω πως
έχεις συγχωρέσει
το δειλό σου παιδί
και θα μου χαμογελάσεις
όπως τότε
που τραγουδούσες
την Παλόμα
τα όμορφα βράδια
του Καλοκαιριού.
Μόνο σε παρακαλώ,
Μητέρα,
μην έρχεσαι τα βράδια
του χειμώνα
γιατί σε περνάω
για ζωντανή
και βουρκώνω.
Κοιμήσου
τον ύπνο των δικαίων
αναπαύσου εκ των μόχθων
της ταλαιπώρου σου
ζωής...
π. Σταύρος Τρικαλιώτης
Αγία Παρασκευή 16 / 02 / 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου