Η άνω τελεία και η εισαγωγή της στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές

Η άνω τελεία και η εισαγωγή της στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές

Χρήση

Η άνω τελεία (·) είναι το σημείο στίξης που χρησιμεύει για να διαχωρίσει δύο προτάσεις που συνδέονται νοηματικά μέσα σε μία περίοδο. Περίοδος είναι το διάστημα μεταξύ δύο τελειών και ημιπερίοδος το διάστημα μεταξύ τελείας και άνω τελείας.

Εισάγει μία διακοπή μεγαλύτερη από το κόμμα αλλά μικρότερη από την τελεία.

Την άνω τελεία ακολουθεί λέξη που δεν γράφεται με κεφαλαίο αρχικό γράμμα.

Όπως και με την τελεία, έτσι και μεταξύ της άνω τελείας και της επόμενης λέξης υπάρχει ένα κενό (space).

Η μάλλον συχνότερη περίπτωση χρήσης της είναι μέσα σε μία φράση να διαχωρίζει δύο προτάσεις όπου η δεύτερη επεξηγεί την πρώτη ή αποτελεί αντίθεση της πρώτης. Π.χ.

Ξύπνησε και ήταν σκοτεινά· δεν είχε ξημερώσει ακόμα.
Δεν έφταιγε αυτός· οι γονείς του έφταιγαν.  

Στις λατινογενείς γλώσσες το σύμβολο της άνω τελείας είναι ίδιο με το ελληνικό ερωτηματικό (;). Μάλιστα, υπάρχει και αντίστοιχο πλήκτρο στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές για την απευθείας εισαγωγή της σε κείμενο. 

Εισαγωγή της στους Η/Υ

Στο ελληνικό πληκτρολόγιο των ηλεκτρονικών υπολογιστών δεν υπάρχει πλήκτρο για την άμεση εισαγωγή της άνω τελείας (·) σε κείμενο· απαιτείται συνδυασμός πλήκτρων.

Ίσως ο πιο απλός τρόπος εισαγωγής της είναι:  0387,  (αριστερό Alt) + X.  

Δηλαδή:

1.  Στο κείμενό μας, ακριβώς στο σημείο που θέλουμε να εισαγάγουμε την άνω τελεία, πληκτρολογούμε 0387 με τα πλήκτρα της 2ης κατά σειρά γραμμής του πληκτρολογίου (και όχι με τα πλήκτρα του δεξιού αριθμητικού πληκτρολογίου, του λεγόμενου Numpad).

2.  Κρατώντας πατημένο το αριστερό πλήκτρο Alt, πατάμε το πλήκτρο X, και τότε το 0387 μετατρέπεται αυτόματα σε άνω τελεία.

Ο τρόπος αυτός δεν χρησιμοποιεί το Numpad και άρα ούτε το πλήκτρο Num Lk.

(Επιμέλεια: Ιωάννης Βουδούρης)