"Με τα βιβλία ορθάνοιχτα" Γράφει ο Γιώργος Ρούσκας

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Fractal

"Με τα βιβλία ορθάνοιχτα"

Γράφει ο Γιώργος Ρούσκας // *

Με αφορμή τη συμπλήρωση προ ημερών 100.000 επισκέψεων, σε διάστημα 22 μηνών, στο ιστολόγιο «με ανοιχτά βιβλία» της Διώνης Δημητριάδου.

Ιστολόγιο (blog, αλλά θα μου επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω την ελληνική απόδοση). Όνομα-τίτλος: «με ανοιχτά βιβλία». Πρώτη μου εντύπωση;

Είχαμε ένα φωτισμένο καθηγητή στο Μετσόβιο που στις εξετάσεις του εξαμήνου μας επέτρεπε να έχουμε τα συγγράμματά του ανοιχτά καθώς και όποιο άλλο βιβλίο θέλαμε. Στην αρχή νομίζαμε πως αστειευόταν, όταν έφτασε όμως η ώρα, είδαμε πως σοβαρολογούσε. Τον ενδιέφερε όχι να θυμόμαστε απέξω τους περίπλοκους τύπους και τα πολύπλοκα αποδεδειγμένα θεωρήματα, αλλά το να ξέρουμε ότι υπάρχει ο τάδε τύπος, να βλέπουμε πέρα από αυτόν και πάνω από όλα να ψάχνουμε πώς να κάνουμε χρήση αυτού, είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά, σε δεδομένο πρόβλημα ή δεδομένη δυσκολία. Μας έκανε να πάμε παραπέρα. Του οφείλω πολλά. Εκεί συνειδητοποίησα ότι βιβλία κλειστά έχουν συλλεκτική ή στατική αξία, βιβλία ανοιχτά, έχουν ουσία, αξία δυναμική και μόνο τότε εκπληρώνουν τον σκοπό για τον οποίο φτιάχτηκαν. Από τότε, πολλές φορές όταν «δουλεύω» ένα θέμα, είτε εργασιακό είτε λογοτεχνικό, έχω ταυτόχρονα πολλά βιβλία στο γραφείο μου ανοιχτά.

«Με ανοιχτά βιβλία». Στον καθηγητή μου αυτόν πρωτοπήγε το μυαλό μου στη θέα του τίτλου. Γιατί κάθε ένας, προσλαμβάνει αλλιώς μια φράση, αλλιώς έναν τίτλο, με τον δικό του τρόπο. Με βάση τα βιώματά του και τις ως τη στιγμή αυτή εμπειρίες του, έρχεται σε επαφή με συνειρμούς που ξεπηδάνε αυτόματα από μέσα του, από τη δεξαμενή της ψυχής του.

100.000 επισκέψεις λοιπόν στο ιστολόγιο της Διώνης Δημητριάδου από τον Σεπτέμβρη του 2015 ως σήμερα! Δηλαδή σε διάστημα 22 περίπου μηνών. Άρα κατά ανηγμένο μέσο όρο: 4.545 επισκέψεις ανά μήνα ή 152 επισκέψεις την ημέρα! Δεν είναι λίγο!

Κάθε που γεννιέται ένα κείμενο, παράγεται ένα καρβέλι γλωσσικό ψωμί. Τουλάχιστον. Άλλοτε μεγάλο, άλλοτε μικρό, άλλοτε αφράτο, άλλοτε πιο σκληρό. Ο δημιουργός του, παίρνει λέξεις αντί για αλεύρι, βάζει νερό από την ψυχή του και προζύμι από το ενεργειακό του πεδίο, το ζυμώνει με τα χέρια της γλώσσας που σκέφτεται και ομιλεί (ναι, η γλώσσα έχει και αφή, άρα έχει τα δικά της χέρια) και το ψήνει στο ταψί του χαρτιού ή της οθόνης. Έτσι στο τέλος, κάνει το κείμενό του Λειτουργιά. Πρόσφορο. Το πηγαίνει στην εκκλησιά της δημοσίευσης, είτε αυτή είναι βιβλίο, είτε άλλο έντυπο, είτε ιστότοπος (site) είτε ιστολόγιο. Εκεί, δια της εκτύπωσης ή δια της φιλοξενίας, καταχωρείται, ευλογείται και μετουσιώνεται σε επικοινωνιακό σπόρο. Κάθε επίσκεψη και ανάγνωση, είναι για τον αναγνώστη-επισκέπτη  Αντίδωρο από το συγκεκριμένο Πρόσφορο, ένα μικρό κομμάτι που φέρει εντός του όλη την ουσία και όλη τη χάρη του ευλογημένου λεκτικού Άρτου. Το πώς θα το βάλει εντός του, πώς θα το «μασήσει» και πώς τελικά θα το «χωνέψει» –αν το χωνέψει, το πώς εν τέλει θα το ενσωματώσει, είναι δικό του θέμα πια.

Το κάθε ιστολόγιο, είναι και τρένο. Το κάθε κείμενο, είναι και από μια αφετηρία για έναν προορισμό που από τα πριν δεν είναι καθορισμένος. Κάθε επίσκεψη στο ιστολόγιο, είναι ένα εισιτήριο για το ταξίδι. Παίρνεις το εισιτήριο (στο ιστολόγιο είναι δωρεάν) και επιλέγεις σε ποια στάση του προαστιακού π.χ. θα επιβιβαστείς. Μετά; Όπου σε βγάλει. Μπορεί να πας για Κιάτο, αλλά στην πορεία, μπορεί να κατέβεις Δουκίσσης Πλακεντίας και να πας Σύνταγμα, μπορεί να σταματήσεις Νερατζιώτισσα και να κατευθυνθείς προς Κηφισιά ή να αποβιβαστείς ενστικτωδώς σε σταθμό ανταπόκρισης και από εκεί να πάρεις την ταχεία Αθηνών Θεσσαλονίκης ή την αμαξοστοιχία εξωτερικού και να φτάσεις κάποτε να επιβιβαστείς στον Υπερσιβηρικό. Όλα τα έξοδα, είναι πληρωμένα. Ναι κάθε επίσκεψη σε ιστολόγιο, είναι και ένα δωρεάν εισιτήριο, με προορισμό που επιλέγεις εσύ. Μόνον εσύ. Μαγεία; Τρέλα; Θαύμα; Όχι. Ζωή. Ζωή με λογοτεχνία.

100.000 Αντίδωρα, 100.000 εισιτήρια, δεν είναι λίγο. Ίσα ίσα είναι πολύ. Πίσω από το φαινομενικά έτοιμο πιάτο του ιστολογίου, κάποιος κοπιάζει νυχθημερόν για όλα αυτά. Κάποιος που θέλει να μοιράζεται, να κοινωνεί, να προσφέρει (όχι πάντα βέβαια, υπάρχουν δυστυχώς και πολλές εξαιρέσεις). Στην περίπτωση ενός ποιοτικού ιστολογίου, δομημένου με αξιακό σύστημα βασισμένο στην ανιδιοτελή προσφορά και επικοινωνία χωρίς προθέσεις προπαγάνδας ή επιδίωξης υλικών ωφελειών, πίσω από την οθόνη υπάρχει κάποιος ακάματος καλός Σαμαρείτης, κάποια σύγχρονη Μητέρα Τερέζα.

100.000 επικοινωνίες, είναι ισάριθμα Αντίδωρα, ισάριθμα εισιτήρια ταξιδιών, ισάριθμοι διάλογοι, ισάριθμες επιρροές στη ζωή των ανθρώπων, είτε ως μαχαίρι, είτε ως βάλσαμο στις πληγές, είτε ως πόρτες διαφυγής, είτε ως πύλες γνώσης, είτε ως όνειρα, είτε …

Εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και στις 1.000.000 επισκέψεις στο συγκεκριμένο ιστολόγιο, να οργανωθεί μια γιορτή, σεμνή πάντοτε, στον χώρο ανάμεσα  σε εκείνη και σε εμάς (Διώνη Δημητριάδου, «Ο χώρος ανάμεσα», νουβέλα-δοκίμιο, εκδόσεις Νοών, 2013), στο ιστολόγιο «με ανοιχτά βιβλία» δηλαδή, με τον πανηγυρικό από την Διώνη Δημητριάδου διατυπωμένο με «λέξεις απόκρημνες» φυσικά (τίτλος της τελευταίας της ποιητικής συλλογής, εκδόσεις Μικρές εκδόσεις, 2017) και κείμενα από όλους όσους αγαπάμε (-νε) τη γλώσσα.

Η ύπαρξη ιστολογίων  σαν κι αυτό, πέραν της λογοτεχνικής και γλωσσικής τους αξίας, πέραν της επικοινωνιακής τους υπεραξίας, πέραν της ανθρώπινης τους διάστασης πίσω από τα ηλεκτρόνια, είναι επιπλέον και μια ισχυρή αντίσταση στην λεγόμενη «κρίση» που υφιστάμεθα σήμερα.

Καλή δύναμη λοιπόν και προσήλωση στο στόχο. Χρόνια Πολλά και Επισκέψεις Πολλές και Ουσιαστικές, σε ένα ιστολόγιο που η ποιότητα, η απουσία άλλων κριτηρίων συμμετοχής πέραν του γλωσσικού και η μέριμνα για τη λογοτεχνία, είναι οι βασικοί του πυλώνες. Με το καλό!

* Ο Γιώργος Ρούσκας είναι ποιητής

(http://fractalart.gr/me-ta-vivlia-orthanoixta/)