Καμιά φορά δεν ξέρεις…

Καμιά φορά τα βράδια

αγέρας χτυπάει το παράθυρο.

Δεν κλείνει και καλά,

σημάδι εγκατάλειψης μιας νέας προοπτικής

ή ίσως μία έκδηλη από καιρό εσωτερίκευση,

καλπάζουσα προσφάτως.

Πριν όμως η επισκευή

την ανακαίνιση επιβάλει

(ως επανορθωτική της έξωθεν μορφής)

η σκέψη όλο γυρίζει στο παράδοξα ορθό:

αυτά τα απρόσωπα χτυπήματα

μπορεί να ’ναι δηλωτικά

μιας παρουσίας απρόσκλητης.

Διώνη Δημητριάδου

(φωτογραφία: Marsel Van Oosten)