Τα βότσαλα

Μάζευε από κάθε ακρογιαλιά τα πιο λεία βότσαλα. 

Πρόσεχε να μην έχουν πουθενά ακμή, προεξοχή, κάποιο ψεγάδι. Μετά τα έβαζε σε μια προθήκη. 

Κάθε που ένιωθε να ξεχειλίζουν μέσα του τα αναπάντητα, 

έπιανε ένα -το καλύτερο όπως του φάνταζε- 

και άγγιζε με τα δάχτυλά του τη σοφή στιλπνότητα της φύσης. 

‘Στίλβεται ο άνθρωπος’, έλεγε, ‘λειαίνεται’. Αρκεί να αντέξει την υδάτινη ορμή και τη ρουτίνα της επανάληψης σε κάθε κύμα, που αργά και σταθερά ξέρει πως θα τον νικήσει’.

Διώνη Δημητριάδου

(χαρακτικό της Βάσως Κατράκη σε βότσαλο)