Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016


Ένα «σπίρτο» για ποικίλα ανάμματα.




Οι μυρωδιές και οι γεύσεις γράφουν ανεξίτηλα στο θυμικό μας και ξεσηκώνουν συναισθήματα που η βούληση αδυνατεί να συγκρατήσει. Ή κάπως έτσι, τέλος πάντων. Άσε τις εικόνες που εν είδει κινηματογραφικής ταινίας προβάλλονται η μια μετά την άλλη και παροτρύνουν σε εκ νέου εμπειρίες.
Όλα τα εξωτικά μπαχάρια συνωμοτούν και σε μια κάθε φορά λίγο διαφορετική εκδοχή -έτσι για να ξορκίσουμε τη βαρετή ρουτίνα- αλληλοσυμπληρώνονται και καταλήγουν σε ένα μαγικό μαντζούνι, ευφραντικό της ψυχής και λυτρωτικό των αναμνήσεων.
Η συνταγή απλή αλλά δημιουργική, μια και προσφέρεται σε διαφοροποιήσεις. Αρκεί να πάρεις ένα ωραίο διπλοαποσταγμένο τσίπουρο (καθαρό φυσικά χωρίς προσμείξεις αρωμάτων), να το βάλεις σε μια ευρύχωρη γυάλα και να του ρίξεις μέσα του, έτσι με μια αυθεντική αεράτη κίνηση του χρόνιου πότη (κάτι σαν ασθένεια ακούστηκε αυτό αλλά μη διστάζετε) ξύλα κανέλας, γαρύφαλλα και μοσχοκάρυδα, να προσθέσεις κονιάκ και να το αφήσεις ήσυχο, σε σκοτεινό μέρος. Κάθε μέρα, όμως, για λίγο θα το ξυπνάτε. Θα το ανακινείτε μια δυο φορές, ίσα για να μη νομίζει ότι ξεμπερδέψατε μαζί του. Σαν περάσουν καμιά εικοσαριά μέρες, το στραγγίζετε και του προσθέτετε ελαφρύ σιρόπι. Το αφήνετε να κρυώσει και το βάζετε σε μπουκάλια. Μετά από καμιά δεκαριά μέρες είναι έτοιμο. Είτε στο ψυγείο είτε έξω, είναι έτοιμο να σας ταξιδέψει όπου θέλει αυτό (αφήστε του την  πρωτοβουλία) ή όπου αντέχει η μνήμη η δική σας.
Για όποιον δεν εμπιστεύεται τόσο τη δημιουργική του φαντασία, ας δώσω και τα υλικά με μεγαλύτερη ακρίβεια.
1 λίτρο τσίπουρο
 1 φλυτζάνι κονιάκ
7-8 ξύλα κανέλας
10 γαρύφαλλα
2 μοσχοκάρυδα (το ένα κομμένο στη μέση)
Σιρόπι: 1 και ½ φλυντζάνι ζάχαρη, ½ φλυντζάνι νερό, σιγοβράσιμο για 5 λεπτά.
Μόλις το βάλετε στο μπουκάλι, γυρίστε το για λίγο στο φως και δείτε σ’ αυτό το υπέροχο ρουμπινί όποια στιγμή της ζωής σας έχετε συνδέσει με όμορφα χρώματα αποπλάνησης. Όταν το ανοίξετε, στην ώρα του, και το γευθείτε, αφήστε να λειτουργήσουν οι υπόλοιπες αισθήσεις.
Και μια τελευταία παρατήρηση. Το «πνεύμα» αυτό δεν είναι λικεράκι για κυρίες, τάχα ελαφρύ. Τα δυο δυνατά του αλκοόλια, μαζί με τα αρώματα φτιάχνουν ένα δυνατό σπίρτο. Οι αληθινοί πότες θα με θυμηθούν.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου