Τό φιλάνθρωπο κόμμα

(ποίημα) π. Σταύρου Τρικαλιώτη

Τά βράδια

ματώνω

ὥσπου νά βάλω

τά σημεῖα στίξης

στό κείμενο

τῆς ἡμέρας.

Τό κόμμα

μοῦ φαίνεται

πιό φιλάνθρωπο.

Δίνει μιά δεύτερη

εὐκαιρία.

Ἡ ἄνω στιγμή

προειδοποιεῖ

γιά τόν κίνδυνο

μιᾶς ρήξης.

Ἡ τελεία

ἐπιβεβαιώνει

τήν ὁριστική

ρήξη.

Ἡ τελεία καί παῦλα

εἶναι σκληρό,

πολύ σκληρό σημεῖο.

Εἶναι ἡ ὀδυνηρή ἀπόληξη

μιᾶς ἔσχατης προδοσίας.

Δέν τό ἔχω χρησιμοποιήσει

ποτέ ὥς τώρα.

Τό πρωί

ξανακοιτάζω

τό κείμενο.

Βρίσκω τόν ἑαυτό μου

πολύ ἐκδικητικό.

Κοιτάζω στό κόνισμα

τόν Ἐσταυρωμένο

καί τόν ρωτάω:

Ἐσύ τί

σημεῖο στίξης

θά ἔβαζες;

Κόμμα, μόνο κόμμα

μοῦ ἀπαντᾶ

καί μοῦ δείχνει

τούς τύπους τῶν ἥλων.

π. Σταύρος Τρικαλιώτης

Ἁγία Παρασκευή

27 / 12 / 2016

(φωτογραφία του Branislav Fabijanic)