Το ιστολόγιο "Με ανοιχτά βιβλία" 

επιλέγει και προτείνει

 8 ενδιαφέρουσες ποιητικές εκδόσεις

Πάθη Συμφώνων

Χριστίνα Καραντώνη

Οι εκδόσεις των φίλων

"Ασυμφωνία"

Ασυμφωνία προέκυψε, ως φαίνεται, χαρακτήρων

Έτσι το θέμα, χωρίς κατάληξη, παρέμεινε ανοιχτό

Ακρωτηριασμένο μετεωρίζεται έκτοτε

Σε ενικό ανάμεσα

Και δυικό αριθμό

Χειμερινή ισημερία

 Νίκος Σουβατζής 

εκδόσεις Bookstars

"Mια χαραμάδα τρυφερότητας στην κόλαση"

Όταν μοιάζει να έχουν ειπωθεί τα πάντα

και οι λέξεις δεν έχουν πια νόημα

έρχεται η σιωπή

Μετά τη σιωπή έρχεται η ποίηση

Η ποίηση είναι πόνος

που μετατράπηκε σε λέξεις

ζυγισμένες με ακρίβεια,

κραυγές πληγωμένων αγριμιών,

το τραγούδι φυλακισμένων πουλιών

και το παράπονο όσων δεν χωράνε στον κόσμο τους,

μια χαραμάδα τρυφερότητας στην κόλαση,

τα δάκρυα που δεν στέγνωσαν ποτέ,

η αγάπη της πρώτης μάνας του κόσμου,

η ανάμνηση της παλιάς ευτυχίας

και το φως ενός κεριού

στους αμέτρητους σκοτεινούς αιώνες

Ο ποιητής των βράχων

 π. Σταύρος Τρικαλιώτης

εκδόσεις Ι. Σιδέρης

Έχουμε ανάγκη

Τους ποιητές

Έχουμε ανάγκη το εσωτερικό τους βλέμμα

Δεν μπορούμε να ανασάνουμε

Δίχως την αναπνοή τους

Δεν μπορούμε να κοιτάξουμε

Τον πόνο του κόσμου

Χωρίς τη δική τους ματιά

Το αλφαβητάρι των πουλιών

Πόλυ Χατζημανωλάκη

εκδόσεις Εύμαρος

"Παραμύθι"

Η Ραπουνζέλ φορά το πανωφόρι του αδελφού της

και κατεβαίνει από τη σκάλα του πύργου

στα άδεια δωμάτια.

Υπήρχε σκάλα τελικά

εσωτερική

και μπορούσε να ανεβοκατεβαίνει

όποτε ήθελε.

Για τα άλλα με το "ρίξε σκάλες τα μαλλιά σου"

Δεν ξέρω

δεν το πιστεύω

ήταν χαρακτήρας συγκρατημένος

εσωστρεφής

Εαρινά ηλιοτρόπια

Μαρία Τζανάκου

εκδόσεις Νοών

"Λογική εν χειμερία νάρκη… "

Σε μισώ, γιατί είσαι κραυγή

Μες στη σιωπή μου.

Σε μισώ, γιατί είσαι ουρλιαχτό

Στη νηφαλιότητά μου.

Σε μισώ, γιατί είσαι αγάπη

Στην αδιαφορία μου.

Σε μισώ, γιατί είσαι μίσος

Στην στοργή μου.

Μα πάνω από όλα σε μισώ,

Γιατί είσαι η λατρευτά τετραπέρατη λογική, εν χειμερία νάρκη….

Αγχέμαχες λέξεις

Βαγγέλης Αλεξόπουλος

εκδόσεις Άγκυρα

"Ο κήπος"

Είναι καιρός τώρα, που ακούγονται μέσα στη νύχτα

ποδοβολητά αλόγων που κουβαλούν ακέφαλους ιππείς

και κάποιες νύχτες χωρίς φεγγάρι

ανάβω το κερί

να φωτίσω το σκοτάδι των ματιών σου

κάποτε, άνθρωποι σοφοί

περνούν έξω απ’ το σπίτι

τότε, τα αγάλματα του κήπου ξυπνούν

και περιμένουν τα χειρότερα.

ΦόΒ - υπογλώσσιο νυχτερινό

Στέλλα Βοσκαρίδου - Οικονόμου

εκδόσεις τεχνοδρόμιον

Ήτανε κάποτε μια κοπέλα που φύτευε δειλινόδεντρα

κι ύστερα κάθουνταν κάτω από τον ίσκιο τους

και τα δέλτα δεν ήτανε πια δέλτα

ήτανε κι αυτά δειλινόδεντρα κι ένα κλωνί τους πάνω

πάνω έγειρε δεξιά

και λύγισε

τσακίστηκε

κι όπως τσακίστηκε –

αφήστε με επιτέλους να σας εξηγήσω –

κι όπως τσακίστηκε

μύρισε σκοτάδι

Από φόβο μόνο σκοτεινιάζει, κύριε

μην ακούτε

είναι μύθος η νύχτα

Ο πόνος 

μαύρος σκύλος που αλυχτά

Βίκυ Δερμάνη

εκδόσεις ΑΩ

"Απροσδόκητος θάνατος"

Στου λαιμού τις λευκές παρυφές

από αβελτηρία ή από σύμπτωση απλή

βράχος έπεσε γρανιτένιος και μαύρος

είναι τούτο ακριβώς που σ’ οδήγησε

σε μιαν ταχέως ελαύνουσα άπνοια

σ’ έναν κροταλιστό επιθανάτιο ρόγχο



Επιμέλεια: Διώνη Δημητριάδου