Ένα άρθρο του Χριστόφορου Τριάντη

Περί γραφής

Η γραφή σήμερα είναι μια τυποποιημένη διαδικασία. Οι συγγραφείς κι ένα πλήθος λεξιπλόκων συνταιριάζουν τις λέξεις για να βγει ένα εύπεπτο αποτέλεσμα, που δεν θα κουράζει το κοινό. Η συγγραφή έγινε επικοινωνία, από τη στιγμή που κυριαρχεί η ημιμόρφωση, η ημιμάθεια και ο ταξικός διαχωρισμός. Οι διανοούμενοι χρησιμοποιούν  τους συνήθεις κώδικες για να αποφεύγουν τις κακοτοπιές  και παράλληλα μοχθούν, επί πληρωμή, να παρουσιάζουν  – ολόφωτα –σενάρια, άρθρα,  εμπνεύσεις κι ιστορίες, σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο.

  Σε αυτά τα σημεία στέκονται οι γραφείς. Κυριολεκτικά αφοσιώνονται, προκειμένου να κερδίσουν καρδιές και πνεύματα, και ό,τι θέλει η αγορά. Το μέτρο όλων των αγαθών είναι η επισήμανση: πόσο πουλάνε. Και όλη η συγγραφική προσπάθεια εστιάζεται στον τρόπο μετάδοσης και όχι στα μεταδιδόμενα. Αυτά θεωρούνται δυσκολονόητα, υπερβολικά και κουλτουριάρικα, νεφελώδη και αδιευκρίνιστα. Στόχος είναι να πουληθούν (στον λαό) τα παραγόμενα προϊόντα. Για να επιτευχθεί αυτό, από εκδότες και συγγραφείς, δολοφονείται ο λόγος, στην ουσία η ίδια η γραφή.  Εφαρμόζονται λογικές και τακτικές πανουργίας, που μόνο οι λουόμενοι και οι παροικούντες στα ζυθεστιατόρια δύνανται να προσλάβουν - αβίαστα. Οι αστοί γυρεύουν την πνευματική τέρψη σε διαφορετικά αναγνώσματα και κριτήρια. Χρειάζεται να γίνεται ο διαχωρισμός  των τάξεων. Να κατανοείς ό,τι διαβάζεις,  είναι τελικά δύσκολο, να σκοτώνεις την ώρα σου αντίστοιχα με ό,τι βρεις, είναι το αγοραίο και το εύκολο.

Χριστόφορος  Τριάντης