Τρίτη 21 Μαΐου 2024

Ν.Γ.ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ ΕΞΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ από την ποιητική συλλογή Ο ήχος της απώλειας εκδ. Βακχικόν 2024

 ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ

 

Ν.Γ.ΛΥΚΟΜΗΤΡΟΣ

ΕΞΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ


από την ποιητική συλλογή 

Ο ήχος της απώλειας εκδ. Βακχικόν 2024


 



ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ

 

Στα καλοσφουγγαρισμένα πατώματα,

στους αποστειρωμένους προθαλάμους,

πάνω απ’ τα λουλουδάδικα,

τα ζαχαροπλαστεία, τα ΑΤΜs των τραπεζών,

ο πελαργός αφήνει μια ζωή.

Υπάρχουν φάτνες για όλα τα βαλάντια.

Ο αριθμός των κλινών είναι αντιστρόφως ανάλογος

της οικονομικής επιφάνειας.

Ανάμεσα στους αλαλαγμούς

των εξ αίματος και των εξ αγχιστείας,

καθώς και των διάφορων απρόσκλητων συνοδοιπόρων,

αντηχεί το κλάμα του ανωνύμου.

Δύσκολο να υπολογίσεις

το κόστος μιας ανθρώπινης ζωής.

 

Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ

 

Μια μήτρα δανεική·

αυτό ήσουν και τίποτα παραπάνω.

Ένα θύμα της συνωμοσίας των τριών.

Δύο χιλιάδες χρόνια μετά

κι ακόμα υπομένεις καρτερικά

και παίζεις τον ρόλο σου.

Δεν κουράστηκες ακόμα

να είσαι ο κομπάρσος της υπόθεσης;

Δεν το καταλαβαίνεις

ότι σε χρησιμοποίησαν;

Παρένθετη μητέρα.

Μια μήτρα δανεική!

 

 

ΤΕΧΝΟΦΟΒΙΚΟΣ ΠΑΡΟΞΥΣΜΟΣ

 

Η λευκή σελίδα τρεμοπαίζει

στην οθόνη του υπολογιστή

συνοδευόμενη από τον μονότονο ήχο

του επεξεργαστή.

Μια υποχθόνια απειλή

που γιγαντώνεται, καθώς ο χρόνος περνά

και τα μέσα εκσυγχρονίζονται.

Στην ουσία, τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Συνεχίζουμε να τρέμουμε το writers block

στο οποίο προστέθηκε τώρα

κι ο φόβος του system error.

Μια αναπάντεχη στιγμή

όπου οι κόποι μιας ζωής

θα χαθούν μέσα σε πλήθος άλλων δεδομένων

που δεν θα μπορούμε να ανακτήσουμε.

Γι’ αυτό αποταμιεύω συναισθήματα

σε USB και CD-R

αλλά κρατάω κι ένα σημειωματάριο

μήπως κάποια στιγμή οι μηχανές μάς εγκαταλείψουν.

 

 

ΕΡΩΤΙΚΗ ΡΑΨΩΔΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

 

Όταν τα αγκομαχητά μας συντονίζονται,

όταν οι ανάσες μας βαραίνουν,

όταν τα κορμιά μας πάλλονται,

τότε είναι, ίσως, η μοναδική στιγμή

που μπορώ να αφεθώ και να ξεχάσω τα πάντα.

Ξέρω πως δεν θα ’χω ποτέ ξανά

(κι ίσως να μην είχα ποτέ)

εκείνο το ανέμελο βλέμμα του εφήβου

που κοιτά το αντικείμενο του πόθου του

με μια ανεπιτήδευτη αθωότητα

αλλά μου φτάνει

που είμαστε ε δ ώ μ α ζ ί τ ώ ρ α.

 

 

ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥ

 

Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, η ίδια αγωνία.

Μηχανικά επαναλαμβανόμενες κινήσεις.

Το ψυχρό άγγιγμα του μηχανήματος.

Οι τετριμμένες οδηγίες της νοσοκόμας.

Εικόνες τεμαχισμένης θηλυκότητας περνούν απ’ το μυαλό μου

και στοιχειώνουν τη σκέψη μου.

Νιώθω την ακτινοβολία να με διαπερνά.

Μια ανελέητη μονομαχία της Ελπίδας με τον Θάνατο.

Ο θλιμμένος ήχος της συσκευής σπάει τη σιωπή.

Υπομονή μέχρι τ’ αποτελέσματα.

Αν είναι θετικά, θ’ ακούσουμε του χρόνου πάλι

τα μπλουζ του μαστογράφου.

 

 

THE SECRET ANNEX

 

Η Ελπίδα ξεγλιστράει μέσα από την περιστρεφόμενη βιβλιοθήκη.

Ανεβαίνει την απότομη σκάλα και κοντοστέκεται στο συσκοτισμένο

δωμάτιο.

Ζωή στο παρασκήνιο – μόνη λύση για την επιβίωση.

 

Η Ελπίδα παίζει κυνηγητό με την Απελπισία στον δεύτερο όροφο

της μονοκατοικίας.

Τρέχει σιωπηλά, χωρίς να βγάζει άχνα, για να μην την ακούσει

η διερχόμενη περίπολος.

Στο βάθος καραδοκεί η Προδοσία.

 

Άμστερνταμ, Οδός Prinsengracht 263, 4 Αυγούστου 1944.

 

Ο Ν.Γ. Λυκομήτρος γεννήθηκε το 1977 στην Αθήνα. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία και έκανε μεταπτυχιακό στη Μετάφραση-Μεταφρασεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2010 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Ιχνηλάτες του τέλους (Εκδόσεις Γαβριηλίδης), η οποία την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση (ισπανικά-ελληνικά) υπό τον τίτλο Rastreadores del Fin (Ediciones Idea), σε μετάφραση και επιμέλεια του ποιητή Mario Domínguez Parra. Τον Μάιο του 2011 δημοσίευσε τον κύκλο ποιημάτων με τίτλο Θροΐσματα Θανάτου στο πλαίσιο της μηνιαίας ψηφιακής έκδοσης «Λογοτεχνικά Σημειώματα» (Τεύχος 9), που επιμελείτο ο ποιητής Θοδωρής Βοριάς. Το 2012 εξέδωσε το θεατρικό έργο Dead End: Μητροπολιτικό ψυχόδραμα σε τρεις πράξεις (Εκδόσεις Βακχικόν). Διατηρούσε τη στήλη «Ποιήματα και Χίμαιρες» στο fanzine Chimeres (Τεύχη 22-28, 2012-2014), ενώ είναι ο διαχειριστής του ιστολογίου «Ο ήχος της απώλειας». Τον Απρίλιο του 2024 εξέδωσε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο Ο ήχος της απώλειας (Εκδόσεις Βακχικόν).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου