Κυριακή 23 Ιουλίου 2023

Λία Σιώμου 3 Ποιήματα

 

Λία Σιώμου

3 Ποιήματα

 



Προορισμοί

 

Με κοχύλια συνάμα

                    σε μιαν έρημη ακτή

κάπως έτσι με άμμο

                     θαλάσσης να σμίξω.

Και μ’ αγέρι αντάμα

                   η στερνή μου πνοή

    στων αιώνων το διάβα

                     μια μνήμη ας μείνω.

 

Μη και ένιωσα άλλη

             γλυκιά πιο πολύ

       προσμονή μες στα στήθη

             και στου νου μου τη ζάλη

παρά μόνο τ’ ανέμου

             την αιώνια βοή

παρά μόνο της άμμου

                     αλμυρή την αγκάλη;

 

Με ακτίνες σελήνης

             θε να έρθω ξανά

και μ’ ασήμι φωτός

                    καλντερίμια να χρίσω.

Και τ’ απύθμενα, κρύα

         της λίμνης νερά

μ΄ αναμνήσεις παλιές

         και μ’ αστέρια να ντύσω.

 

Σαν τα όνειρα π’ έχουν

         στο χάος χαθεί

στου απείρου τους δρόμους

            κι ιστορίας αχνάρια

 κάπου εκεί θε να σβήσω

           αμυδρή φωταυγή

σε πελάγου ανάσα

            σε αλμύρας υφή.

 

                                 Οκτώβρης 2003

 

 

Requiem

 

Ζωές π’ ανθίσατε απλά

            σαν άνοιξης λουλούδια

σε κάμπους, λόφους και πλαγιές,

            σ’ ατέλειωτες στεριές

ζωές,  μ’ ανάσα πνεύματος,

            μ’ όνειρα, με τραγούδια

πώς και εσβήσατε άσημα

            σαν βράχου κυκλαμιές;

 

Αερικό και μάζεψε άρωμα

            από κάτι γιούλια

το 'φερε λίγο ολόγυρα

            και ζάλισε μ’ αυτό

ελπίδες που παράφορα

            ζητούσατε στα βούρλα

βάλτου θολού, ακύμαντου,

            με άχαρο βυθό.

 

Ζωές, δεν έμειν’ από σας

            ούτε μια κάποια μνήμη.

Μη νιάτα, μη οράματα,

            χαρίσματα, ομορφιά.

Κύμα λες τα 'συρε αργά

            και χάθηκαν σε δίνη

ωκεανού απέραντου,

            μακριά στα ανοικτά...

 

Ζωές που δε στερήθηκαν

            μη κλάμα μη και γέλιο,

Αγάπησαν, τραγούδησαν

            μια μάταιη ωδή,

Έσμιξαν μ’ ακατάληπτη,

            χρυσή τροχιά αστέρων

Εχάθηκαν, σαν Requiem,

            στης ζήσης την πομπή.

 

                                         19 Ιουλίου, 2000

 

 

Σκιές αμυδρές

 

Σκιές αμυδρές στου ήλιου το πέρασμα

            ζωές και φωνές κι αχνάρια παντού.

Φευγάτα στον άνεμο, την άγρια θύελλα

        φεγγάρια και ήλιοι και σκέψεις του νου.

 

Αστέρια και σβήνουν στο ρόδινο χάραμα.

            Μα πάλι τη νύχτα φεγγίζουν δειλά.

Θαρρείς δεν υπάρχουν στης γης το στερέωμα.

            Φοβάσαι πως σβήνουν για παντοτινά.

 

Κυλάνε τα χρόνια κι η ζήση μας χάνεται

            και μόνο στη σκέψη το όραμα ζει.

Τραγούδι του γκιώνη το κλάμα στο λιόγερμα

            και μήτ’ ένα αηδόνι για μας τραγουδεί.

 

 

Λία Σιώμου

(Σπονδή Ονείρου, συγκεντρωτική έκδοση Της ζωής και της αγάπης, Ελευθερουδάκης, 2022)

 


 

 

 

 

 

 


Η Λία Σιώμου ( Λία Αντωνοπούλου ) γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.  Απεφοίτησε από το Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετέπειτα ήλθε στο Michigan State University (MSU) για μεταπτυχιακές σπουδές, Μαster of Science στην Βιοχημεία. Εργάσθηκε ως ερευνήτρια στο MSU και στο Northwestern University. Επίσης ως επιστήμων στο U.S Department of Energy στο Argonne National Laboratory. Έχει δημοσιεύσει επτά ποιητικές συλλογές. Τον Φεβρουάριο του 2022 εξεδόθη από τον οίκο Ελευθερουδάκη το συνολικό της έργο Της Ζωής και της Αγάπης, Ποίηση 1995-2011, με εξαιρετικά reviews από σημαίνοντα πρόσωπα στην Ελληνική λογοτεχνία ( Ανθούλα Δανιήλ, Τάσο Γαλάτη, Θανάση Νιάρχο, Γιώργο Βέη). Ποιήματα της έχουν μελοποιηθεί από τον συνθέτη Δρ. Αθανάσιο Ζέρβα, καθηγητή και κοσμήτορα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, και έχουν παρουσιασθεί σε κονσέρτα στην Αμερική και Ελλάδα. Πρόσφατα ( 2022), ο Δρ. Ζέρβας έξέδωσε CD ( Lia's Songs) με δέκα τραγούδια πάνω σε ποιήματα της Λίας Σιώμου. σε συνεργασία με τη μέσο σοπράνο Αγγελική Καθαρίου,  τον Ρώσο πιανίστα Ιγκόρ  Πέτριν, και άλλους καθηγητές του Παν/μίου Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη.  To Hellenic Heartbeat Media (TVRadioWeb) έχει παρουσιάσει στην Τηλεόραση συνδιαλέξεις με τη Λία Σιώμου σχετικές με την ποίησή της.  Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα  και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά  και σε ανθολογίες.

 

Συλλογές

Ερωδιού η Κατοικία (2001), Δωδώνη, Αλκυονίδες (2001), Δωδώνη, Μαγιοστέφανο (2003), Γαβριηλίδης, Σπονδή ονείρου (2006), Γαβριηλίδης, Εν γη ερήμω (2007), Γαβριηλίδης, Attica (2014), Γαβριηλίδης, Εις Μνήμην Ουτοπίας (2014), Γαβριηλίδης, Της ζωής και της αγάπης (2022), Ελευθερουδάκης


 

 

 

 

 

 

 

                       

 

 

                                  

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου