Καθρέφτης
Πόλα Βακιρλή-Γιαννακοπούλου
μαζί με μια φωτογραφία του Moises Levy
Μαζί
γεράσαμε καθρέφτη μου ευάλωτε
σε
χρόνια κρεμασμένα στου γερακιού τα νύχια
εσύ
να δείχνεις τις ρυτίδες μου ανελέητα
κι
αυτό στην πέτρα την ανήμερη να τα σκαλίζει
με εργαλείο
αδούλωτο στου χρόνου τη σκουριά
κόντρα
στον άνεμο που του ’κρυβε τον ήλιο
με
του αγριμιού τη φόρα την ορμητική
σαν
τα φτερά του στα κοφτερά τα βράχια σιγοπριονίζει
Μου
γέλαγες συχνά ζωή απ' τ' ουρανού τα πλάτη
σκόρπιζα
τα χαμόγελα στ’ ωκεανού τη ράχη
ταξιδευτής
γινόμουνα σε άγρια τρικυμία
μαυρίζανε
τα γένια μου στ’ άσπρισμα του αφρού σου
κι
ούτε που λόγιαζα στο νου
τις
δίπλες του καιρού σου
Κι
όταν εκαταλάγιαζε το θεσπέσιο κύμα
μετρούσα
τις ρυτίδες μου στης θάλασσας το κάλμα
κι
όλος καταύγαζα χαρά για της ζωής το θαύμα!
Η Πόλα Βακιρλή-Γιαννακοπούλου κατάγεται από την Ακράτα
Αιγιαλείας, σπούδασε φιλολογία στο ΕΚΠΑ και εργάσθηκε στη Β/θμια Εκ/ση ως
καθηγήτρια φιλόλογος. Ασχολείται με την ποίηση και με τη συγγραφή άρθρων και δοκιμίων, πολλά
από τα οποία έχουν δημοσιευτεί στον ηλεκτρονικό και έντυπο τύπο. Έχει εκδώσει
τέσσερις ποιητικές συλλογές: Φως στην
άκρη της καταχνιάς, εκδόσεις Bookstars 2014, Μικρό αλώνι, εκδόσεις Γαβριηλίδη
2015, Με χρώματα κι αρώματα, εκδόσεις Βεργίνα 2016 και Στη συνοικία το Χάος,
εκδόσεις Βεργίνα 2018. Ποιήματά της έχουν αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις σε
Πανελλήνιους ποιητικούς αγώνες και έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά
περιοδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου