Ο Παναγιώτης Θεοδοσίου παρουσιάζει το βιβλίο του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου "Ο κύκλος που δεν κλείνει"

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΥ

Ο κύκλος που δεν κλείνει

Εκδόσεις Οδός Πανός ISBN 978-960-477-542-2

Τού Παναγιώτη Θεοδοσίου^*

 

Με μία φωτογραφία τραβηγμένη απ’ τον ίδιο τον συγγραφέα για εξώφυλλο -που μόνη της λέει όσο χίλιες λέξεις- κι εξήντα μόνο σελίδες κείμενο, το τελευταίο βιβλίο τού Αλέξανδρου Αδαμόπουλου ‘Ο κύκλος που δεν κλείνει’ μάς μιλάει άμεσα για την όχι καλή κατάσταση τής χώρας εδώ και αρκετές δεκαετίες, υπαινισσόμενο ακόμη περισσότερα με τρόπο απλό σαφή κι εντελώς ξεκάθαρο· λέγοντας αλήθειες μόνο που όλοι νοιώθουμε μα κανείς ακόμα δεν τις φωνάζει δυνατά: Ένα μανιφέστο  ενάντια στην παρακμή. Διαβάστε το· αξίζει!

 

- Ήταν δύσκολο να βρείτε την τοποθεσία τού εξωφύλλου σας;

ΑΑ: Όχι καθόλου· δυστυχώς… Όπου και να ταξιδέψω άλλωστε, η Ελλάδα με πληγώνει. Έπεσε πάνω μου σε μια βόλτα κοντά στη γειτονιά μου, και δεν μπορούσα ν’ αντισταθώ στον πειρασμό, μιας και όλο εκείνο το σκηνικό με την «ΠΡΟΣΟΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΚΕΒΗ», ταιριάζει απόλυτα στο περιεχόμενο τού βιβλίου.

 

- Πώς φαντάζεστε το Ελληνικό στοιχείο ύστερα από είκοσι χρόνια;

ΑΑ: Εύχομαι ως τότε να μην έχει στοιχειώσει το στοιχείο αυτό, ούτε να είναι ένα ελάχιστο ιθαγενές ιχνοστοιχείο, δυσκόλως ανιχνεύσιμο στη γενική εικόνα τού πληθυσμού εδώ.

 

- Τι είναι για σάς πολιτισμός; Ποιές είναι οι λεπτομέρειές του;

ΑΑ: Ακριβώς αυτό: Οι λεπτομέρειες. Πολιτισμός είναι οι ελάχιστες καθημερινές λεπτομέρειες όλου τού πληθυσμού· δεν είναι ποτέ χοντροκομμένες γενικότητες όπως μάς αρέσει να λέμε εσχάτως, μη προβάλλοντας βέβαια τίποτε άλλο παρά μόνο μια κυρίαρχη κακή γενική πολιτιστική εικόνα· έναν πολιτισμό πολύ χαμηλού επιπέδου.

 

- Σάς αρέσει να ρωτάτε τον εαυτό σας;

ΑΑ: Πάντα. Αρκεί βέβαια να κρατιέμαι νηφάλιος και να διαχωρίζω τη λεπτή ισορροπία των ρόλων μεταξύ αυτού που ρωτά κι εκείνου που αποκρίνεται. Αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος να γίνεις κάτι σαν αυτιστικός νάρκισσος, είτε επικίνδυνα διπολικός σχιζοφρενής.

 

- Το χιούμορ είναι από τα βασικά συστατικά τής γραφής σας. Ακόμη κι όταν πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρά θέματα, όπως ο "φαύλος κύκλος" τής μεταπολίτευσης. Πώς την πετυχαίνετε μια τόσο δύσκολη ισορροπία;

ΑΑ: Χαίρομαι που το επισημαίνετε αυτό μα δεν μπορώ ν’ απαντήσω τίποτε συγκεκριμένο. Είναι η φύση μου έτσι· ανάμεσα σε δυο άκρα: Γελαστός και θλιμμένος, θετικός κι αρνητικός, σοβαρός κι ελαφρύς. Πράγμα που μπορεί να είναι πολύ δημιουργικό αν το ένα άκρο συμπληρώνει θετικά το άλλο, μα κι ολότελα αυτοκαταστροφικό αν δεν ισορροπούν κι αντιμάχονται μεταξύ τους.  Ελπίζω κάπως αρμονικά να τα ’χω καταφέρει ως τώρα.

 

- Πιστεύετε πραγματικά ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα πια για το μέλλον τής Ελληνικής κουλτούρας και ταυτότητας; Μόνο σε ένα θαύμα μπορούμε να ελπίζουμε; Στον Έρωτα ίσως;

ΑΑ: Μού αρέσει πολύ που επικαλείστε το θαύμα και μάλιστα θαύμα με σάρκα και οστά: Ο Έρως! Μακάρι να γίνει έτσι: Μακάρι ένας Μέγας συλλογικός Πανελλήνιος Έρως ν’ απλωθεί σ’ όλη τη χώρα, να την αγκαλιάσει σφιχτά, να τη γονιμοποιήσει και να την αναγεννήσει κάποια στιγμή…  

 

- Τι είναι για σάς η ποίηση και η συγγραφή;

ΑΑ: Κάτι που το είχα -κρυφά- από πολύ μικρός, απ’ το Δημοτικό. Έπρεπε όμως να περάσουν κάμποσα χρόνια· να σπουδάσω και να κάνω άλλα εντελώς διαφορετικά πράγματα, για να καταλάβω πολύ απλά πως αυτό είναι η μοίρα μου, η ζωή μου· αυτό που ξέρω και μ’ αρέσει να κάνω κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή.

 

- Ο ‘Σιμιγδαλένιος’ καθώς φαίνεται απ’ το έμμετρο απόσπασμά του που βάζετε στον επίλογο και τού τωρινού σας βιβλίου, είναι πάντα παρών στη σκέψη και στα έργα σας. Μήπως ο Σιμιγδαλένιος είστε εσείς;

ΑΑ: Όχι δα! Ο συγκεκριμένος ήρωας, ο Σιμιγδαλένιος, δεν λέει παρά δυο τρεις ατάκες μόνο· εγώ είμαι πολύ πιο φλύαρος. Αν όμως εννοείτε όλο το έργο ‘Ο Σιμιγδαλένιος’ που φέτος κλείνει τριάντα ένα χρόνια από τότε που γράφτηκε, μα συνεχίζει πάντα να διαβάζεται και να παίζεται σε κάποια θεατρική σκηνή, μπορώ να πω ότι σίγουρα με εκφράζει απόλυτα ακόμη και τώρα, γιατί τότε κατάφερα να πω ακριβώς ό,τι ήθελα, ποιητικά και με τις λιγότερες δυνατές λέξεις. Απλά πράγματα που μπορούν να ειπωθούν με τον ίδιο πάντα τρόπο: «Τ’ είναι η ζωή; / ένα φιλί, μια λύση· / μια ζωντανή ανατολή / μια μολυβένια δύση»…

Αλέξανδρος Αδαμόπουλος

alexadam48@hotmail.com

 

 

^*Ο Παναγιώτης Θεοδοσίου είναι Μουσικός, Συνθέτης, Πιανίστας, Εκπαιδευτικός.

 panagiotis.theodossiou@gmail.com

Ο Αλέξανδρος Αδαμόπουλος (1953) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο ΕΚΠ, σκηνοθεσία και κλασική κιθάρα στην Αθήνα και παρακολούθησε μεταπτυχιακά -Sociologie Politique- στη Σορβόννη· Paris II, Assas.

 

Υπήρξε ιδρυτής το 1984 και επί μία δεκαετία διευθύνων σύμβουλος τής μη κερδοσκοπικής ‘Εταιρείας Φίλων Μουσικής Γιάννη Χρήστου’, με σκοπό τη διάσωση και διάδοση τού έργου τού συνθέτη. Εργάστηκε στο Μουσείο Ελληνικών Μουσικών Λαϊκών Οργάνων, από την ίδρυσή του το 1991, ως γενικός γραμματέας και ως πρόεδρος τού σωματείου των ‘Φίλων’. Διετέλεσε μέλος και γενικός γραμματέας τού διοικητικού συμβουλίου τού Εθνικού Θεάτρου. Συνεργάστηκε με την Ε.Ρ.Τ, το Γ΄ πρόγραμμα, το Θέατρο Τέχνης, το Κ.Θ.Β.Ε, την Ε.Λ.Σ, το Εθνικό Θέατρο, τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βόλου, Β. Αιγαίου και Ιωαννίνων, με το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, το χοροθέατρο ‘Ροές’, καθώς και με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Υπ. Πολιτισμού, το Μέγαρο Μουσικής, το Künstlerhaus Bethanien Berlin, το Warsaw International Festival ’91, την Norddeutscher Rundfunk Hamburg, το Indira Gandhi International Center for the Arts, την National Academy of Letters N.Delhi, την Frankfurter Buchmesse και το Boğaziçi University Istanbul· όπου εκλήθη και εδίδαξε δυο χρονιές ως επισκέπτης καθηγητής. Οι συλλογές διηγημάτων του «Δώδεκα και ένα ψέματα» και «Ψέματα πάλι» κυκλοφόρησαν μεταφρασμένες στη Γαλλία, Γερμανία, Τουρκία και Ινδία. Το θεατρικό του «Ο Σιμιγδαλένιος» ανέβηκε σε περισσότερες από ογδόντα πέντε διαφορετικές παραγωγές (μεταξύ άλλων στο Εθνικό Θέατρο, στο Κ.Θ.Β.Ε και σε πολλά ΔΗΠΕΘΕ) και παρουσιάστηκε αγγλικά στο Wesley College τής Μελβούρνης, και τουρκικά στο Κρατικό Şehir Tiyatro τής Κωνσταντινουπόλεως. Άλλα έργα: «Το τσιγάρο και η γιόγκα», «Οχιναιλέγοντας»,  «Ίναχος ο γιός τού Ωκεανού», «Τα όχι τού ΝΑΙ», «Οι Δαιμονισμένοι», «Ο Αδάμ και το μήλο», «Ο κύκλος που δεν κλείνει».

 

alexadam48@hotmail.com