Σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι Άρθρα και συνεντεύξεις στο art22.gr (2013-2021) Ήρα Παπαποστόλου εκδόσεις ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ Καρτέρης η πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Fractal στη στήλη ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 5ΟΟ ΛΕΞΕΙΣ

 

Σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι

Άρθρα και συνεντεύξεις στο art22.gr (2013-2021)

Ήρα Παπαποστόλου

 εκδόσεις ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ Καρτέρης

η πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Fractal

στη στήλη ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 5ΟΟ ΛΕΞΕΙΣ

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΜΕ 500 ΛΕΞΕΙΣ: Για τη σύγχρονη ανθρωποκεντρική ζωγραφική • Fractal (fractalart.gr)

 

 

για τη σύγχρονη ανθρωποκεντρική ζωγραφική

 

Η Ήρα Παπαποστόλου, ιστορικός τέχνης, κριτικός τέχνης και συγγραφέας, σ’ αυτά τα άρθρα της (δημοσιευμένα αρχικά στο art22.gr από το 2013 έως το 2021) επιλέγει από τους σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους που εστιάζουν τη θεματική του έργου τους στον άνθρωπο μέσα στο σημερινό κόσμο, απεικονίζοντας με ειλικρίνεια και παραστατικότητα την περιπλάνηση, τη μετανάστευση, τη νοσταλγία, την αθωότητα, τις ψυχικές διακυμάνσεις. Παρουσιάζει με ευσύνοπτο κριτικό λόγο το έργο 40 ζωγράφων: Αδριανός, Δημήτρης Αναστασίου, Κατερίνα Ανδρέου, Γιώργος Ανδρούτσος, Βίκυ Γεωργιοπούλου, Αντώνης Γιακουμάκης, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Σοφία Δατσέρη, Μιλένα Δημητροκάλλη, Ευθύμιος Ευθυμιάδης, Βαγγέλης Θεοδωρίδης, Σταμάτης Θεοχάρης, Γωγώ Ιερομονάχου, Γιώργος Καβούνης, Τζουλιάνο Καγκλής, Γιώργος Καρακάσογλου, Ιωάννα Καφίδα, Ανδρέας Κοντέλλης, Βασιλική Κοσκινιώτου, Σπύρος Λύτρας, Ελεάννα Μαρτίνου, Νίκος Μόσχος, Λίλα Μπελιβανάκη, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Βιβή Παπαδημητρίου, Έλενα Παπαδημητρίου, Ορέστεια Παπαχρήστου, Ελένη Παρμακέλη, Ελένη Παυλοπούλου, Βασίλης Πέρρος, Αχιλλέας Πιστώνης, Μάριος Πολυχρονιάδης, Θανάσης Ραχούτης, Αφροδίτη Σεζένια, Βασίλης Σελιμάς, Νίκος Σίσκος, Αλέξης Σπαθούλας, Θωμάς Τουρναβίτης, Αντώνης Τσακίρης, Μαρία Φιλιππακοπούλου. Η Παπαποστόλου κατορθώνει μέσα σε αυτά τα μικρά κριτικά κείμενα να δώσει την εικόνα του έργου των ζωγράφων, τη ιδιαίτερη «ματιά», τον τρόπο που ο καθένας υπηρετεί τη τέχνη του, δικαιολογώντας έτσι επαρκώς την επιλογή των συγκεκριμένων καλλιτεχνών ως αντιπροσωπευτικών της συγκεκριμένης τάσης στη  σύγχρονη τέχνη.

  Ακολουθούν συνεντεύξεις με 6 ζωγράφους:  Σύλβια Αντωνιάδη, Αναστασία Γκινάκη, Κώστας Λάβδας, Θέκλα Παπαδοπούλου, Χριστίνα Φοίτου, Μάριος Φούρναρης. Οι συνεντεύξεις εστιάζουν στο ύφος του κάθε ζωγράφου, στην επιλογή της θεματικής του, στον τρόπο που ο καθένας αντιμετωπίζει την τέχνη και τη θέση του σ’ αυτήν, στη σχέση με τους αποδέκτες  του έργου του. Εύστοχες οι ερωτήσεις επιτρέπουν στους καλλιτέχνες να μιλήσουν για το έργο τους συγκροτώντας έτσι με τον καλύτερο τρόπο το πορτρέτο τους.

Η πολύ ενδιαφέρουσα αυτή συλλογή άρθρων ολοκληρώνεται με 5 άρθρα γύρω από την τέχνη: «Η μουσική στην ελληνική τέχνη», «Σύγχρονο βλέμμα», Πρωτόπλαστοι και σύγχρονες Πιετά», «Το γυμνό στα έργα των συλλογών του Μουσείου Φρυσίρα», «Βραβεία Φρυσίρα: Οι νέοι καλλιτέχνες έδειξαν ότι υπάρχει μέλλον στη ζωγραφική», «Πόσο χρειαζόμαστε τον ιστορικό τέχνης;», «Ο ρόλος του καλλιτέχνη και η θέση του στην κοινωνία. Μια σύντομη ιστορία της ιστορίας της τέχνης». Ευρύτητα θεματικής, αποκαλυπτική για την επάρκεια της Παπαποστόλου γύρω από την Τέχνη (κυρίως τη ζωγραφική), με ξεκάθαρη την προσωπική της τοποθέτηση σε όσα ερευνά, καθόσον επιχειρεί μια ταυτόχρονη προσέγγιση, με αντικειμενική κρίση ως ιστορικός τέχνης αλλά και με υποκειμενική τοποθέτηση ως κριτικός. Εξαιρετικό το άρθρο, με το οποίο κλείνει η συλλογή («Ο ρόλος του καλλιτέχνη και η θέση του στην κοινωνία. Μια σύντομη ιστορία της ιστορίας της τέχνης»). Σ’ αυτό παρουσιάζεται όλη η διαδρομή από τους πρωτόγονους καλλιτέχνες έως τους σύγχρονους, με έμφαση στη σχέση με την εποχή τους, απόδειξη της δημιουργικής «συνομιλίας» ανάμεσα στην τέχνη και τις εκάστοτε απαιτήσεις του περιβάλλοντος, ως τόπου και ως χρόνου. Στην κατακλείδα του  άρθρου της η Παπαποστόλου απέναντι στις σημερινές καταιγιστικές προκλήσεις, τις καινοτομίες και την κυριαρχία της τεχνολογίας, τοποθετείται θέτοντας ένα από το πιο καίρια προβλήματα της σύγχρονης τέχνης: Ποιος θα είναι λοιπόν ο νέος ρόλος και η θέση του καλλιτέχνη από δω και πέρα; Θα είναι συμβατοί με την επιταχυνόμενη καινοτομία; Η γνώμη μου είναι πως θα είναι. Και αυτό γιατί ο κόσμος της Τέχνης δεν φοβήθηκε ποτέ τις νέες προκλήσεις. Είτε προσαρμόστηκε είτε προχώρησε μπροστά πέρα από συμβιβασμούς. Όσο για το γνήσιο, το απλό και το χειροποίητο πάντα ήταν στην  προτίμηση των ανθρώπων. Και το ίδιο πιστεύω θα συμβεί και τώρα. Αναμένουμε. (σ. 125).

Φωτογραφικό και εικαστικό υλικό συμπληρώνει την ενδιαφέρουσα αυτή έκδοση.

 

Διώνη Δημητριάδου