Ωδή στο χρόνο
της Έμμας Τσιβρά
μαζί με μια φωτογραφία του Juan Jess Gonz lez Romero
Κλώθει ο χρόνος
τις μέρες
τις νύχτες
τους μήνες
τις εποχές.
Στον αργαλειό του υφαίνει
με χρυσό
του ήλιου το μεσουράνημα
με ασήμι
το γέμισμα του φεγγαριού.
Σαϊτιές μεταξωτές ρίχνει
στα πέταλα των λουλουδιών
κατάλευκες μπαμπακερές
στ’ άστρα του χιονιού.
Στο θέρο
στον τρύγο
στη σπορά
και στο λιομάζωμα
δωρίζει αρώματα
από δέρμα ηλιοκαμένο
μούστο
κοπριά
και νοτισμένο χώμα.
Της αλκυόνας
την επιστροφή
στη μέση του χειμώνα.
Την αποδημία
των πουλιών.
Ο χρόνος
πάντα ευθυτενής
αγέραστος
κι αμάραντος
των πάντων ελεγκτής.
Έμμα Τσιβρά
(φωτογραφία: Juan Jess Gonz lez Romero)

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου